De fijnproevers onder onze lezers kennen ze wel: in de jaren 50 en 60 werden tal van gospelsongs geschreven die het evangelie aan de man trachtten te brengen via de moderne techniek. De ruimtevaart van Gods kinderen van Wout van Beek, het bizarre Jesus hits like the atom bomb, Royal Telephone (de telefoon vol glorie van diezelfde Wout) en Jesus on the main line (the line ain’t never busy), om er een handvol te noemen.
Het koninkrijk der hemelen kende zelfs een eigen dienstregeling getuige Curtis Mayfield’s People get ready:
People get ready, there’s a train comin’
You don’t need no baggage, you just get on board
All you need is faith to hear the diesels hummin’
You don’t need no ticket you just thank the lord.
Dit juweeltje uit het genre, a Christian’s automobile wil ik u dan ook niet onthouden. Oorspronkelijk van de Dixie Hummingbirds, in de jaren 80 opgepoetst door broeder Ry Cooder en zijn zingende en swingende voorgangers Bobby King (countertenor) en Terry Evans (bas).
Zingt u allen mee? Prayer is your driver’s license / Faith is your steering wheel!
De hele tekst vindt u hiehier (ooh).
Vraag is: waar blijven de eigentijdse versies in dit genre? Ik doe een paar titelsuggesties: God is your Firewall, Download Jesus at the appstore (he’ll keep your harddisk safe and clean) en Don’t whatsapp with Satan.
Dwaze Schare 
😀 Geniaal!
Prachtig uitgevoerd!
Achterover zitten op een bruine leren bank, ogen dicht en nippen aan een goed glas whisky. Geloven is helemaal zo gek nog niet…
@Afolus; Foei! In het negende uur al aan de whisky, en ook nog zonder Wilde Havanna… Mij herinnert dit aan Mahalia Jackson! Wat een tijd! 🙂
@Afolus
Ik hoop wel dat die bruine leren bank niet de voorbank is van zo’n ruim bemeten Oldsmobile, Caddilac of Cord is (pookje aan het stuurwiel in plaats van in het midden)…tenzij je naast de bestuurder zit 😉
@Ettje
Het zijn ook duidelijk de ‘neefjes’ van Mahalia, hebben heel goed naar hun tante geluisterd…….
Heeeeeerlijke muziek, bedankt Flip. Ik ben heel benieuw wat voor nieuwe teksten hieruit gaan voortkomen.
Ik heb ook wel ideeën hoor. Laat Christus uw cookies opruimen zodat satan dat niet tegen je kan gebruiken. Toen ik dit een aantal jaar geleden gebruikte in een preek had nog niemand van cookies gehoord , de boodschap bleef duidelijk in de lucht hangen 😉
@Flip: Geweldig nummer! Helaas worden ze zo weinig meer gemaakt…
Tsja. Misschien heeft dat wat te maken met de verdergaande secularisatie? Hedendaagse hiphoppers e.d. hoeven niet meer het religieuze genre te bedienen. Dan wordt eerder gekozen voor de gangsters. Misschien toch eens het idee van een kwaadwillende god heroverwegen? 😉
@Wilfred
ik denk niet dat dat met secularisatie te maken heeft. Er is een bloeiende industrie van christelijke popmuziek, waarin alle genres vertegenwoordigd zijn – hiphop, triphop, trashmetal, melodieuze pop etcetera. Het verschil met vroeger zit hem in de teksten: tegenwoordig is alles praise en worship (lofprijs en aanbidding – ik vroeg laatst aan mijn evangelische buurvrouw, die net enthousiast van een lofprijsavond was teruggekomen: ‘wat doet dat nou tegenwoordig, een pondje lof? Ze antwoordde heel geestig: ‘die is onbetaalbaar’…), de oude gospel bestond meer uit persoonlijke getuigenis, pogingen om de ongelovigen te bekeren of aansporingen en vermaningen aan de reeds gelovigen.
Een tweede verschil is dat de oude gospel de wereldse muziek uit die tijd (soul, country) sterk beïnvloed en gevormd heeft, terwijl contemporaine christelijke pop achter de seculiere muziekvormen aan loopt. Mijn twee centen, ik ben geen musicoloog 😉
@flipsonius
Aardige analyse. Dan voel ik me denk ik (qua generatie en afkomst) gesandwiched tussen de oude lofprijzing en de nieuwe praise 😉
@Gans
Een soort van christelijke generatie X.