Lezers van de immer populaire Adrian Plass, schrijver van verzonnen christelijke dagboeken, zullen zich wel herinneren hoe hij in zijn eerste gewijde dagboek de tante van zijn vrouw bezoekt, die ervan overtuigd is dat hij dood is. ‘Goddank!’ roept zij daarbij uit. Nogal ontmoedigend, volgens Plass. Iets dergelijks moet de eeuwenoude boeddhistische monnik ‘Lama’ nu voelen: volgens velen is hij dood.

Hoewel de theorie dat ‘Lama’ (zijn echte naam is onbekend) dood is een zekere elegantie heeft, de man ziet er redelijk dood uit en zijn lichaam is in een vergaande staat van mummificatie, weet professor Ganhugiyn Purevbata hoe het echt zit: “De man is in een diepe meditatie die hem, als hij het volhoudt, tot een Boeddha kan maken. Doordat hij zo’n hoog spiritueel niveau bereikt,” zegt de professor, “is hij een grote bron van vreugde voor allen in zijn nabijheid.” De lotus-vajra-positie die de man inneemt zou een overduidelijk bewijs vormen voor zijn leven.

Rest mij niets anders dan de beste man, tweehonderd jaar oud inmiddels, te feliciteren met zijn staat van ontbinding onthechting. En nog vele jaren.