Ongeloofsexperiment bevalt

 

ONGELOOFSEXPERIMENT BEVALT

Ryan BellRyan Bell, voormalig voorganger bij de zevendedagsadventisten keert niet weder. In 2014 heeft hij uitgeprobeerd om een jaar lang als atheïst te leven. Hij hield het publiek uitgebreid op de hoogte via zijn eigen draad op patheos.com. Hij zet zijn experiment definitief voort, beaamt hij in dit interview in de Huffingtonpost. Pastor Brain Chilton heeft er een aardige (ietwat evangelicale) analyse over geschreven. Overigens gaat het niet om een nieuw exotisch verschijnsel. Al in de jaren ’90 deed Lenie van Reijendam-Beek een soortgelijk experiment.

7 gedachten over “Ongeloofsexperiment bevalt”

  1. I think the best way I can explain the conclusion I’ve come to (…) is that the intellectual and emotional energy it takes to figure out how God fits into everything is far greater than dealing with reality as it presents itself to us.

    Mèèèèèèh! 🙂

  2. @engel
    Het heeft mij erg geholpen mijn geloof te onderwerpen aan een lakmoesproef. De zekerheden die mijn moeder, de zondagsschooljuf, de leider van de kinderclub, de dominee die catechisatie gaf enz. mij voorhielden heb ik destijds als onbevangen mens aanvaard en geloofd.
    De twijfels die ik uiteindelijk ontwikkelde werden weggewuifd in plaats van een eigen plek gegeven en doorgesproken.

    Ik heb op het net al eens getuigd dat ik me niet kan voorstellen dat het “volstrekt toevallig” is dat ik/wij in deze wereld leef/leven en dat de aarde bestaat. Echter ik kan me ook niet voorstellen dat mijn oorspronkelijke geloof de enige waarheid bevatte en dat die 6 miljard mensen die niet of anders geloven dan ik zelf deed, op weg zijn naar een eeuwig verderf, of anderszins moeten worden verleid het vooral anders te gaan doen.

    Persoonlijk kan ik het dus niet meer zo duiden als ik ooit deed.

    Zonder vooroordeel wil ik omgaan met lui die gelovig of ongelovig zijn.

    Helaas is onbevangen omgang met rotsvaste gelovigen minder makkelijk geworden. Dan moet het me soms van het hart:

    zo klein is God toch niet geworden….?

    Die religieuze lakmoesproef is echt zo gek nog niet, welke uitkomst er ook volgt.

  3. Ja als je twijfels onderdrukt zal je dat je geloof wel nekken. Een trauma onderdrukken lukt ook niet voor altijd.

    Het protestantse geloof zweeft als een malle. Er is nauwelijks een proces van eigenmaking en ascese. Alles is gena en je kunt niets doen. Geen wonder dat vasten zo in onbruik is geraakt.
    Zwevend geloof zweeft eerst naar binnen, steeds meer de concrete materiële wereld uit, de materiele wereld die werd bezield door het geestelijke. Als het aan het eind van het proces een vies scheetje is geworden zweeft het de wereld weer in en staat de mens alleen tegenover de materie en sluit er ern monsterverbond mee.

Reacties zijn gesloten.