Zo’n 10 à 15 jaar geleden kwam je ze tegen op christelijke festivals als Flevo of Brainwave. Bandjes van Sally Forth Records, veelal bevolkt door dezelfde muzikanten. De meeste daarvan zijn inmiddels ter ziele. Gelukkig laat At the close of every day na een pauze van zes jaar weer van zich horen.

At the close of every day bestaat uit twee drummers, Minco Eggersman en Axel Kabboord, al had Axel tussen de twee albums van een van zijn andere bandjes, This beautiful mess, de overstap naar de gitaar gemaakt. Ze gebruiken At the close of every day om nogal minimale en veel rustiger liedjes te maken dan hun andere bandjes deden.

Ook tekstueel betekent dat veel meer ruimte voor twijfel en vragen dan andere bandjes van Kabboord en Eggersman als The spirit that guides us. Darkness travels light lijkt soms meer vragende dan bevestigende zinnen te bevatten. Vooral in het liedje We keep looking up:

who’s looking out for you and me?
no one’s listening anymore
who speaks of us with love sincere?
we’ve lived in silence for so long
who thinks of us all of these years?
long gone, forgotten all these tears

we keep looking up

who carries wounded back inside?
our spirit’s broken in these fields
who risis up against the tide?
our bodies sunken in the night

we keep looking up

Mooi vind ik dat. De suggestie is glashelder, het naar boven kijken lijkt weinig op te leveren. Tegelijkertijd blijft er interpretatieruimte. Uit dit gegeven wordt geen conclusie getrokken en er wordt ook geen oplossing voor gegeven. Ook als het allemaal niet zo goed gaat, zoals in het tweede couplet, dan nog blijven we naar boven kijken. Of dat terecht is of dat we daar juist eens mee zouden moeten stoppen is aan de luisteraar.

Dat zoekende is ook mooi weergeven in de artwork, twee silhouetten met zaklampen in een donker bos. We zien maar zo weinig van wat er in werkelijkheid allemaal om ons heen is. We snappen vaak ook zo weinig van die wereld.

En die thematiek is gedrenkt in de melancholische, minimale muziek die hun handelsmerk is. De heldere gitaren, altijd net iets hoekige ritmes en deze keer vooral ook de heerlijke strijkers.  Perfecte muziek voor het einde van de dag, of het einde van het jaar.