Ik ben een chronische telaatkomer.
Waar ik ook heen ga, op welke manier dan ook, ik kom altijd en overal te laat. Behalve dan bij mijn geboorte (toen kwam ik veel te vroeg), bij sollicitaties, de eerste drie werkdagen bij een nieuwe werkgever en tijdens de seks, maar dat was het wel zo’n beetje. Oh ja… en afgelopen zondag bij het Concilie der Dwazen. Dat is wat me naast de onderhoudende gesprekken, de bier-en-bitterballen en de uit de hemel op mijn bord nedergedaalde oversized pizza vooral is bijgebleven: dat ik er op tijd was.
Ik heb het trouwens niet over kwartieren of half uren, hoor. Een halve minuut, twee minuten, drie minuten, hooguit vijf….. later wordt het eigenlijk nooit. Behalve natuurlijk als ik de trein moest hebben, want die heb ik dan gemist. Tenzij ik me voornam om een trein eerder te nemen, dan ben ik precies op tijd, aangezien ik altijd een trein later neem dan de trein die ik me voornam te nemen.
Voor mezelf heb ik wel op een rijtje hoe dit allemaal werkt. En ook: hoe het vooral niet werkt. Eerder opstaan bijvoorbeeld heeft echt geen enkele zin. Integendeel: er is nóg een moment waarop ik steevast op tijd kom, namelijk als ik me heb verslapen. Eigenlijk zou ik me elke dag moeten verslapen, dan was ik altijd op tijd.
Maar goed, helaas ben ik niet de enige die min of meer snapt hoe dat chronische te-laat-komen in elkaar steekt. Ook Tim Challies heeft me helemaal door: ik vind mezelf gewoon veeeel te belangrijk om op tijd te zijn!
“Het diepere probleem van mensen die vaak te laat komen, is dat ze van zichzelf denken dat ze zo ontzettend belangrijk zijn, dat ze het wel kunnen maken om te laat te komen. Vaak doen ze dan ook niet meer oprecht hun best om op tijd te komen.”
Hmm… misschien moet Tim even een ochtendje met mij meevliegen, terwijl ik tussen huis en werk de longen uit mijn lijf ren. Onderwijl mezelf vervloekend en – met de adem die ik dan nog over heb – voor Gods aangezicht de dagelijks terugkerende eed afleggend dat ik vanaf morgen echt, maar dan ook écht écht ÉCHT alles heel anders ga doen.
Maar goed, Tim heeft het hier natuurlijk over mensen die vaak te laat komen, niet over mensen die altijd te laat komen. Misschien valt dat toch onder een andere categorie.
Oh wacht, ik vergeet helemaal de bijbelstudie.
Stom. Nou, komt ‘ie:
“Ik geloof nog steeds dat Jezus leerde om stipt te zijn. Hij zei: ‘Laat uw ja ja zijn en uw nee nee. Als je zegt dat je om 10 uur ergens bent, kom dan om 10 uur. En niet om 11 uur.”
Nee joh, helemaal helder. Ik dacht eigenlijk dat dit erover ging dat je niet moet zweren en gewoon betrouwbaar moet zijn in je handel en wandel. Maar nee: dit gaat er dus over dat het Brabants kwartiertje gewoon echt not done is volgens Jezus.*
Hoe dan ook, in elk geval heeft Tim Challies een aantal bijbelvaste en vooral stipte volgers op CIP.nl.
*) Omdat mijn moeder nog een sterke band voelt met haar Indische roots kerkte ze vroeger in een gemeente die voornamelijk uit Indo’s bestond. Ze woont in Brabant, en verzuchte regelmatig dat als er mensen uit die kerk op bezoek kwamen, dat je dan rekening moest houden met het Brabants kwartiertje plús het Indonesisch half uurtje. Ik kan mij echter niet beroepen op demonische beïnvloeding vanuit het Indische voorgeslacht: mijn moeder komt zelf namelijk altijd en overal stipt op tijd. 🙂
Dwaze Schare 
De waarheid is een raadsel en het gaat als volgt: t’is een goede vriend maar altijd te laat. (Spiv, Smalfilm). Maar goed uiteindelijk: http://youtu.be/1KTRpu2E3pw Oh nee, bij jou is het geen blowers mentaliteit….
Grijnz…wat enorm herkenbaar.
Zondagochtend, huize Flipsonius, een uur voor vertrek naar het Tweede Amersfoortse concilie:
– paspoort, OV-chipkaart, GVB-abonnement en betaalpas in binnenzak jas? Check!
– Mobieltje opgeladen? Check!
– Eten voor onderweg en boek in rugzak? Check!
– OV-reisplanner nog even gecheckt of alles klopt wat ik gisteravond had uitgezocht. Check!
Dit kan niet mis gaan!
Vijf minuten voor ik weg wil (en 10 minuten voor ik weg MOET) bedenk ik cynisch dat het toch wel handig is om mijn gehoorapparaatjes in te doen, anders versta ik straks niemand. Geen nood, ik weet waar ze liggen, zo gebeurd! ‘Bliep-bliep’ doet het ene batterijtje. Dat betekent dat hij over een uur leeg is, en dat zijn broertje straks ook bliep-bliep doet. Twee nieuwe batterijtjes gepakt, pietepeuterig karweitje, maar lukt me zowaar binnen 5 minuten. OK, jas aan, tas mee, maar…WAAR IS MIJN BRIL??? Tien minuten zoeken met het zweet op mijn voorhoofd, in het hele huis, blijkt op tafel onder de zaterdagbijlage van de krant te liggen. Bus nog net hijgend gehaald, 5 minuten lopen van eindhalte bus naar perron 4A is net te doen om de trein van 5 voor 1 te halen, stapt er op de voorlaatste halte een vrouw in die haar OV-kaart niet kan vinden. Haalt haar hele tas leeg, chauffeur is geduldig, pompiedelom-pom. Bus drie minuten te laat, op de roltrap naar perron 4A hoor ik het geluid van een optrekkend treinstel. En zo ging het maar door. Ik doe dit echt nooit meer zo, ik ga voortaan op de bonnefooi op pad, zonder reisplanner en zie het wel. Zij die geloven haasten zich niet en zo 😉
De EO-Visie was zeker altijd op tijd?
Hahahahah! Like! 😉
@Flip
….. en daar kwam mijnheer aankakken hoor, tegen half drie. De rust zelve en met een hoofd van: ‘ach, ik maak toch zeker zelf wel uit hoe laat ik kom?’ Zoooooooo irritant! En dan ook nog dat mailtje vooraf sturen met dat het allemaal ligt aan ‘tegenwerking van de boze machten dezer wereld’. Je doet er zelf niet eens je bést voor om op tijd te zijn. Bah! 😡
@Bokkepoot
Je moest eens weten 😕
s’ nachts wakker gelegen over de vraag: ‘wat zou er besproken zijn toen ik er nog niet was? Heb ik het belangrijkste deel van de vergadering gemist?’
Of nog erger: ‘zouden ze over mij hebben geroddeld?’
Vragen, vragen. En ik heb niet de illusie dat er ook maar iets van in de notulen terugkomt 😉
@Flip
Ik had zondag ook een planning. 🙂
*rustgevend muziekje op achtergrond*
Die planning begon met opstaan om 7 uur, en eindigde met ‘lekker op tijd klaar zijn’ om 12 uur, zodat ik rond kwart over 12 van huis weg kon om na een rustige wandeling van 20 minuten zo’n 10 minuten van tevoren op het station te staan. 🙂
*geluid van krassende naald op plaat*
Toch wonderbaarlijk hoe een planning van 5 uur ook prima in een half uurtje blijkt te passen, en dat een wandeling van 20 minuten ook best in 5 minuten kan als je een beetje haast hebt.
Ok, ik had wel een (niet-ingeplande) witte trui aan waarvan ik het boordkoordje de dag tevoren in m’n koffie had gedoopt, maar ik heb daar verder niemand over gehoord. En ik wás op tijd. 🙂
Wie te laat komt op een afspraak steelt tijd van de ander!
@Ettje
probleem is dat je gestolen tijd niet kan bewaren en nergens aan kan spenderen. Kortom, een niet lonende misdaad.
@Bokkepoot
Ik heb niets gezegd, maar wel de hele middag gebiologeerd naar dat boordkoortje zitten gluren 😉
Gelukkig hoefde ik de notulen niet te maken!
@Bokkepoot: en de terugreis? 😉
😉 @Flip
@Maf
Bij iemand op de achterbank gekwakt en thuis afgeleverd. 🙂
Herkenbaar 🙂 Ik kan wel op tijd komen als ik wil. Meestal ben ik al mijn spullen kwijt, als ik die eerder klaar leg dan gaat het goed.