Ik moet u iets vertellen.
Iets wat mij eerlijk gezegd zwaar valt.
Als u mij op DwazeSchare.nl enigszins volgt, of mijn bio hebt gelezen, dan weet u dat ik mijzelf niet meer tot de gemeenschap der heiligen reken. Ruim twee jaar geleden ben ik van mijn geloof gevallen, nadat ik mij al enige jaren op een hellend vlak had begeven vanwege het verlaten van de kerk waar ik toe behoorde.
Vervolgens trok ik de stoute schoenen aan en stapte ook nog uit de kast. Dat bleek achteraf dan weer een stuk simpeler dan ik dacht. Eigenlijk was het een beetje een anti-climax. Niet in de laatste plaats omdat mijn vrienden en collega’s niet helemaal begrepen wat ik ze nu eigenlijk wilde vertellen.
Maar het is nu twee jaar verder, en het is tijd. Tijd om opnieuw uit de kast te komen. En ook nu vind ik het weer vreselijk spannend. Maar ik ben er aan toe. Ik wil het niet langer verborgen houden. Dus rug recht. Even diep ademhalen. Goed, daar gaat ‘ie:
Ik ben nog steeds geabonneerd op Visie.
Echt waar. Al sinds ik mij uit de moederschoot ontworstelde viel de Visie bij ons thuis op de deurmat. En aangezien de mogelijkheid van het maken van eigen keuzes pas op latere leeftijd tot mij doordrong is het blad netjes met mij meeverhuisd toen ik op mijzelf ging wonen. Als evangelisch christen was je gewoon lid van de EO, simpel.
Wie mij een beetje kent weet dat keuzes maken en vervolgens actie ondernemen niet mijn meest in het oog springende kernkwaliteit is. En dus wordt die Visie ook nu nog iedere week braaf in mijn postkluisje gedeponeerd. En elke week neem ik het blad braaf mee naar boven, en blader het verveeld door terwijl ik denk: “Oh ja, ik moet het nog opzeggen.”
Toch realiseer ik me dat er meer achter zit. Want hoewel ik er nauwelijks meer in lees, staat dit blad nog steeds symbool voor een wereld die ruim vijfendertig jaar de mijne was, en die in mijn denken min of meer ‘het christelijk leven’ vertegenwoordigde. En al is het inmiddels al lang niet meer mijn wereld, en raak ik er steeds meer van vervreemd, toch kom ik er maar niet toe haar de deur uit te doen.
Wacht even. Zei ik nou ‘haar’???
Blijkbaar is er toch nog een band, ook als voel ik mij niet meer tot haar aangetrokken. Je hebt ook zoveel meegemaakt samen. Je groeit uit elkaar, maar de relatie definitief verbreken doet toch pijn.
Wat helpt, is inzien dat ik niet de enige ben die verandert. Een aantal weken terug haalde ik de ‘vernieuwde’ Visie uit mijn postkluisje. Ik bladerde haar door en begreep meteen dat het tijd was geworden.
En nu heb ik de knoop doorgehakt. Vorige week. En heb ik – ontzettende schijtert die ik ben – net zo lang rondgesurft op internet tot ik ergens een achterafpagina tegen kwam waar ik, zonder een persoonlijk telefoongesprek te hoeven voeren, een relatie van bijna veertig jaar kon verbreken door slechts een digitaal invulformuliertje in te vullen. Ik weet het, ik ben écht een loser.
Gisteren viel de afscheidsbrief op de mat.
Met trillende vingers maakte ik ‘m open.
Geachte heer Bokkepoot,
Onlangs ontvingen wij van u bericht, dat u uw abonnement op ons programmablad Visie wilt beëindigen. U zult begrijpen dat wij dat jammer vinden.
Zo. Dus je vindt het ‘jammer’. Veertig jaar lief en leed gedeeld, en dan vindt je het ‘jammer’? Had maar geschreeuwd, dan had ik het nog kunnen verdragen. Want ja, ik begrijp het. Ik begrijp het écht.
Wij zullen de toezending van het blad Visie stopzetten aan het einde van de door u betaalde periode, 03-04-2015. Wij nemen aan dat u er prijs op stelt om Visie gewoon te blijven ontvangen, zolang u er nog recht op hebt.
Met vriendelijke groet,
Evangelische Omroep
Ok dan. Dus tot april volgend jaar woont ze nog bij me in. Ze hoopt natuurlijk dat ik voor die tijd van gedachten verander. Goed, als we het zo gaan spelen….
Misschien moet ik me vermannen en haar vanaf nu direct naar de papierbak verwijzen zodra ze het huis binnenkomt. Aan de andere kant kan ik er ook voor kiezen het er nog eens goed van te nemen zolang het nog kan, in de wetenschap dat ze er straks écht niet meer is.
Lastig hoor, keuzes maken. Ik vrees dat dit – hoe dan ook – een langzaam, pijnlijk afscheid wordt.
Dwaze Schare 
Je jaarabonnement moeten uitzitten in plaats van een opzegtermijn van één maand en je resterende abonnementsgeld retour krijgen. Vallen omroepbladen niet onder de wetswijziging van eind 2011?
https://www.consuwijzer.nl/thema/abonnement-contract-opzeggen-en-stilzwijgende-verlenging
Je kan je gratis abonneren op “De uitdaging” heb je toch nog maandelijks een evangelisch blad. Helaas is Charisma niet meer gratis, dat was eens in het kwartaal erg vermakelijk.
Wees gerust! Er is ook leven na Visie! Ik weet het uit ervaring, zeker al zo’n 20 jaar! De wereld vergaat echt niet, ook niet als je ‘m linea recta in de papierbak doet!
Maar ja, ik heb makkelijk praten, want ik behield de NCRV gids, waar ik al m’n hele leven prettig mee samenwoon. De Visie had ik er ‘alleen maar bij’, omdat er toen nog niet zoiets bestond als ‘tientjeslid zonder Visie’.
En, zeker weten, bij de hemelpoort wordt er echt niet gevraagd of je wel EO-lid was!
http://www.eo.nl/magazines/visie/artikel-detail/brief-toch-niet-visieloos-verder
*traantje wegpinkt*
Onze freek heeft een extra couplet.
Wat kon het Bokkepoot schelen toen hij Visie buitensloot
Er is leven, er is leven na de dood.
@Bokkepoot
En jij dacht dat je er nu vanaf was…?
Ik heb goed nieuws voor je.
In de maanden voorafgaande aan de de laatste bezorgingsdatum van jouw Visie word je minstens drie keer gebeld door een gristelijke dame uit een gristelijk callcentre. Zij heeft een geweldig aanbod voor je omdat de EO haar leden zo bijzondere waardeert, lees liefheeft.
Als je van nature moeilijk “nee” kunt zeggen ben je nu een gewaarschuwd mens. Oefenen dus!😎😄😇
Zo’n gristelijk callcentre is net zo iets als gristelijke partnerruil.
@afolus, @Bokkepoot; Da’s wel leuk hoor, die telefoontjes! Want die dames moeten, wat je ook zegt, heel netjes blijven! 🙂
@Bokkepoot: LOL 🙂
@Maf: Geef toe, toch ook een humorvolle reactie van de Visie.
Hee een ludiek artikel
Een prangende vraag bij mij is wanneer Bokkepoot ook Dwaze Schare gaat verlaten, als laatste stronghold van geloof.
Pluim voor de internetredactie van Visie vandaag.
Je komt wel eens lui tegen die minder alert én sportief reageren.
@Bokkepoot, ik zou nog een jaar bijboeken…😇
@Visie
Ja joh, ga lekker dramatisch doen met je open brief. Doe nou niet net of je van niks wist. Heb genoeg signalen afgegeven, maar dan begon mevrouw subiet het programmaoverzicht op te rakelen of met de pakkende *kuch* oneliners van Andries te gooien en vergat ik weer waar het gesprek over ging. Je weet maar al te best hoe ik in elkaar zit wat dat betreft.
En die éne keer dat ik het midden in je gezicht zei: “Visie, ik weet niet of we zo nog wel samen verder kunnen”, begon je te lachen en zei je met dat mierzoete stemmetje van je: “Geeft niet schat, bel je zélf m’n moeder even?” En dan wéét je dat je me in een hoek hebt zitten.
Maar nu is het klaar. Ga maar naar je moeder als je er over wilt janken. Bij mij in huis weet je vanaf nu waar je plaats is: in de papierbak.
Wat? Trillende stem? Nee hoor, gewoon een drukke dag gehad. Niks bijzonders.
@maf
Jazeker, dat vallen ze absoluut. Eén maand opzegtermijn, staat ook op de site van Visie. Daar heb ik zelf geen seconde aan gedacht. Was allang blij dat de boodschap overgekomen was. 🙂
Ik heb nog even gekeken naar m’n digitaal opzegbriefje, maar daarin zeg ik gewoon dat ik m’n abonnement en m’n lidmaatschap van de EO wil opzeggen. Daar ligt het niet aan.
Overigens maakt het geld me echt geen drol uit (ben ook niet opeens ‘tegen’ de EO ofzo, vind het prima dat ze er zijn), ik zit eigenlijk vooral met die Visie opgescheept.
@dsdre
Ik hou wel van een uitdaging, maar er zijn grenzen.
Als je ‘het’ en ‘Bokkepoot’ nog even omwisselt bekt het wat beter in Freeks ritme.
@Ettje
Nou ja, zéker weten doen we dat natuurlijk nooit.
@afolus
Dank je, ik kon nét weer een hele nacht doorslapen. 😦
@Ettje
Daarom heb ik er zo’n hekel aan.
Ik kan er absoluut niet mee omgaan.
@ardbeg10y
Goeie vraag! 🙂
OK. Dus Bokkepoot gaat bij het
eerstetweede telefoontje overstag. 😉Wat een schattige reactie van de EO.
Ik kan ook bevestigen dat je leven gewoon doorgaat nadat je de Visie niet meer ontvangt. In mijn geval ging dat zelfs ongewild. De EO heeft namelijk zelf mijn Visie-abonnement opgezegd.
Ik belde de EO eens met een kritische vraag over hun fundraising (een bedelbrief van de fietsende dominee, terwijl EO BN’ers riant worden betaald), maar de dame van de klantenzorgafdeling gaf aan dat ze niet van kritische vragen gediend was. Zonder dat ik er om had gevraagd, zei ze dat ik voortaan Visie niet meer zou ontvangen. Enigszins bekomen van de verbazing zei ik dat ze in dat geval mijn lidmaatschap van de EO ook wel op mocht zeggen.
Het viel gelukkig erg mee met de ontwenningsverschijnselen. Na 2 weken was ik er al helemaal overheen. 🙂
@Bokkepoot
Ik zie twee partijen die er met een paar sessies relatietherapie misschien nog wel uit kunnen komen.
Je geladen reactie op de toenaderingspoging van Visie is een indicatie voor een onderliggende spanning die zich al langere tijd heeft opgebouwd. Maar je partner geeft aan niets van die onderliggende spanning meegemaakt te hebben. Je signalen zijn blijkbaar niet zo duidelijk overgekomen als je zelf dacht.
Er schort blijkbaar iets in de communicatie. Kan de beste huwelijken overkomen; maar één ding is voor mij duidelijk: dat lag niet aan haar, maar aan jou. Ik heb Visie namelijk ook gehad. Op de bank, in de keuken, op het toilet, you name it. Tsja, sorry, ik wist niet dat ze ook bij jou over de bvloer kwam. Ik kon altijd wel om haar lachen. En ze leek altijd zo heerlijk onbevangen. Ontwapenend gewoon. Dat wil zeggen: totdat ze rare verzinsels begon uit te kramen (Satansbruid); toen had ik het een beetje met haar gehad. Toen heb ik haar ook de deur gewezen.
Maar Bokkepoot, jij geeft aan af te knappen op haar nieuwe outfit. Dat is te cru en natuurlijk geen echte reden. Daar zit iets anders achter. Ik zou zeggen, drink nog eens een kopje koffie met haar. Ze zit in H’sum, in het oude IKON-gebouw. Je hebt er niks mee te verliezen. Ik ken haar een beetje en ze is altijd bereid een goed verhaal aan te horen. Of het nou waar is of niet.:-)
Ook een mooie reactie @Ruub 😄
@Ruub: Zit jij nou Bokkepoot nog meer slapeloze nachten aan te praten?!
@Johan: Natuurlijk niet. Daarvoor is de klantenzorgafdeling niet. Stel je voor dat iedereen met klachten de klantenzorgafdeling gaat bellen! 😉
Weet je zeker dat je niet zijn dochter aan de lijn had? 🙂
@Ruub
Ik waardeer je bemiddelingspoging, maar ik geloof er niet meer in. Je zegt dat ze niets in de gaten had. Dat is nou juist het punt: dat had ze heus wel, maar ze zei gewoon niets. Dat is precies wat me op een geven moment opbrak: altijd maar dat positieve gemekker maar nooit eens zeggen wat ze écht dacht.
Toegegeven: echt ruzie hebben we nooit gehad. Maar die onbevangenheid die jij noemt…. ik wist op een gegeven moment niet meer wat ik aan haar had. Ze zocht áltijd de nuance. “Bekijk het ook eens van de andere kant.” Eerst waardeerde ik dat, maar op een gegeven moment…..
Weet je, ze is wat dat betreft heel anders dan d’r moeder. Die moeder kan nog wel eens uit de bocht vliegen of zomaar een controversieel standpunt innemen. Maar zij zelf? Zij wil écht iedereen te vriend houden!
Oh, ik wist dat ze bij veel meer mensen over de vloer kwam. Enne… op de bank, in de keuken en op het toilet? Sorry hoor, maar ik kan je zo nog wel een aantal creatievere plekken noemen waar ik van haar diensten gebruik maakte. En met wie ik haar allemaal niet gedeeld heb…. dat wil je echt niet weten. Maar goed, dat was het punt ook niet – wat mij betreft althans. Waar ik me meer aan stoorde was dat ze er ook écht voor iedereen wilde zijn. Ze blééf zich maar aanpassen. En maar lief en aardig doen tegen al die mensen…..
En haar nieuwe outfit… tja. Sorry, maar d’r moeder ziet er al hipper uit. Daarbij… ik weet niet wat het is, maar sinds die tijd ratelt ze zo. Dat deed ze daarvoor ook al, maar het is nu veel erger geworden. Ze springt continue van de hak op de tak, gooit er opeens van alles doorheen wat er niets mee te maken heeft…. het komt allemaal niet meer zo goed bij me binnen op de één of andere manier. Begint ze opeens een recept op te hoesten, vervolgens heeft ze het weer over iets wat Andries Knevel een keer gezegd zou hebben, halverwege begint ze me zomaar een verhaal te vertellen dat zogenaamd heel ‘spannend’ zou moeten zijn…. ik weet niet wat het is. Beetje vaag allemaal. Ze heeft me niets meer echt te vertellen. Terwijl ze meer ratelt dan ooit.
Dus nogmaals Ruub: ik waardeer je lijmpoging – echt waar – maar ik denk dat het vergeefse moeite is. De rek is er uit. Ik heb mijn keuze al gemaakt.
Ze is trouwens gisteren weer aan komen waaien. Probeer haar nu al een avond en ochtend te negeren. Ik weet het: kinderachtig. Maar ik weet gewoon niet zo goed hoe ik het anders aan moet pakken.
@Johan
Laat me raden: daar waren ze vast niet van gediend.
Tja… ik ken je langer dan vandaag. 😀
@Bokkepoot
Helemaal duidelijk, dat wordt niks meer. Je bent toe aan een nieuw blaadje. Kan gebeuren. Even een tijdje uit elkaar kan geen kwaad. Sterker nog, het is een dappere stap. De zinnen verzetten. Even afstand nemen. Erop uit. Het echte leven ontdekken.
Om dan na een paar jaar plots wakker te schrikken, badend in het zweet met maar één enkele gedachte: had ik Visie nog maar. Ik wil haar nu. Ze rook zo lekker, voelde zo zacht en ze had zo’n lekker fontje. En op dat moment zul je vergeten zijn dat zij altijd wilde bepalen op welke zender je je tv zette, dat ze te pas en te onpas met adviezen kwam en je continue lastig viel met haar emo-verhalen. Neem op dat moment contact met mij op, want anders zit je voor je het weet weer bij die anonieme visielezers bijeenkomsten, in een treurige buurtcentrum met thermoskan-koffie en droge cake. Brr.
@Ruub
Haar willen? Hoe bedoel je? Oh.. eh… vreemd. Dat heb ik bij haar eigenlijk nooit zo gehad. Jij wel? 😕
Tja… weet je, Ruub… natuurlijk zie ik heus wel dat het een mooi blaadje is. Ze mag er best wezen. En ik mocht haar graag. Las haar ook van begin tot eind…. inhoudelijk. Maar toch…. ergens miste ik iets. Ze pakte me niet echt.
En dan kwam ik wel eens andere bladen tegen…. ik weet niet, van een ander kaliber… en dan was ik meteen verkocht. Heb dat nog lang proberen te ontkennen maar op een gegeven moment lukt dat gewoon niet meer.
Nou, ik moet zeggen: die ándere bladen voelen inderdaad wat minder zacht en ze ruiken ook niet altijd even fris maar op de een of andere manier lijkt me dat juist te kunnen bekoren…. geen idéé waarom. En wat betreft dat fontje… tegenwoordig vergeet ik nog wel eens dat ik aan het lezen ben; dan zit ik alleen maar een beetje naar het lettertype te staren. Had ik bij haar nooit zo last van eigenlijk…
oh, Bokkepoot, jij komt er nog goed van af. Ik heb bij de ontruiming van een huis een paar jaar geleden 28 jaargangen Visie weggehaald. het lag keurig in stapels voor een raam, de meesten geheel maagdelijk nog in de bandarol al waren ze wel lichtelijk tot zwaar beschimmeld. De eigenares zei ook dat het er nooit van gekomen was ze af te zeggen en dat ze ze had bewaard omdat er nog wel bruikbare artikelen in stonden! Dit had jou dus ook kunnen overkomen.
Ikzelf heb mij al afgewend van de EO toen ze schreven dat de electrische gitaar van de duivel was. 😉 en dat was al een heeeele tijd geleden.