Een onwaarschijnlijke bekering

Wat gebeurt er als een hoogopgeleide, seculiere, lesbische feministe zich bekeert? Dan krijg je een Godvrezende, aan haar man onderdanige heteroseksuele vrouw.  Het verhaal van Rosaria Champagne Butterfield, de schrijfster van “Een onwaarschijnlijke bekering” – of eigenlijk “The secret thoughts of an unlikely convert”.

Na een reeks van boeken die bij het christelijke lezerspubliek enthousiasme of tenminste enig begrip beoogden op te wekken voor christen-LHBT’s lijkt de tijd rijp voor een tegengeluid. Hoog tijd, want de bekering – door de schrijfster omschreven als “een auto-ongeluk” vindt plaats in 1999. Rosaria start in 2003 aan het boek en in 2012 wordt het uitgegeven. En eind 2013 vertaald en uitgegeven in Nederland.

Interessant, denk je dan. En inderdaad, het boek start veelbelovend. Katholiek opgevoed, van het geloof afgedwaald, rond haar 28e uit de kast gekomen, op haar 36e een van de weinige vrouwen met een vaste benoeming aan een grote onderzoeksuniversiteit, een aankomend bestuurder,  publiek LGBT-activiste. En toen: “Datzelfde jaar eiste Christus mij voor Zich op en kwam er een ontluisterend einde aan het leven dat ik had gekend en waar ik van had gehouden”.

Rosaria beschrijft uitgebreid haar oude seculaire leven. Benadrukt keer op keer dat ze kritisch was (en nog steeds is) op het Christendom, maatschappelijk betrokken, intelligent, sportief. En dat haar “lesbische identiteit en cultuur en de waarden die daarbij hoorden” heel veel voor haar betekenden.

Toch lukt het Jezus om haar voor Zich te winnen, en op een avond in april 1999 geeft ze haar leven aan Hem. En dat zet alles op z’n kop. Ze verlaat haar vriendin, sluit zich aan bij een kerk, geeft haar baan als hoogleraar op en weet zich te ontworstelen aan haar lesbische identiteit.

Persoonlijk vind ik dat laatste het meest intrigerend. Hoe werkt dat? Helaas staat Rosaria niet heel uitgebreid stil bij haar seksualiteitsverandering. Ze meldt wel:

– “toen Christus me de kracht gaf om Hem te volgen, had ik niet meteen het gevoel dat ik geen lesbienne meer was”;

-“het afscheid van mijn lesbische leven was een heftige en smerige aangelegenheid. Ik bad veel – en dat doe ik nog steeds”;

-“je bekeert je niet in één keer van een zonde die zo verweven is met je identiteit”;

-“lesbisch zijn is een kwestie van identiteitsverwarring”;

-“ik ben deze weg met hulp van anderen gegaan. Alleen op die manier kun je die weg gaan en ik ga deze weg nog steeds met hulp van anderen”.

En dan, op pagina 51 (van de ruim 200) houdt het eigenlijk op en meer details over haar identiteitsverandering krijgt de lezer niet.

Waar Rosaria in haar boek de indruk wekt het ook nog voor preutse en jonge lezers toegankelijk te houden, geeft ze wél iets meer duidelijkheid in haar lezingen voor een volwassen publiek. (Van ca. 7:00 tot 11:00, vier hele minuten. En dan even doorspoelen naar 29:50).

In het vervolg van het boek wordt nog wel beschreven hoe het afloopt met haar verkering met een man die God niet voor haar had bestemd. En hoe geweldig, aantrekkelijk, humoristisch en fantastisch Kent Butterfield is, waarmee zij in 2001 trouwt en een aantal (pleeg/adoptie)kinderen krijgt. Maar het grootste deel van het boek wordt besteed aan het uiteenzetten van De Zonde van Sodom (heel erg), aan hoe de eredienst (“de springplank naar het leven”) er uit hoort te zien (alleen Psalmen, strikt a-capella gezongen), hoe geweldig de Reformed Presbyterian Church is en om een Gereformeerd Christen te zijn, het belang van thuisonderwijs en het Huwelijk zoals God het heeft bedoeld (met uiteraard de vrouw die haar plaats kent). O ja, en een pleidooi voor adoptie (door christenen) als oplossing voor de problematiek van kinderen van o.a. drugsverslaafde ouders.

Het boek is uiteindelijk vooral een uitvoerig pleidooi voor de zondagse eredienst en liturgie zoals deze door God in de Bijbel is voorgeschreven en overeenkomstig wordt uitgevoerd door de Reformed Presbyterian Church. Voeg daarbij de in mijn ogen nogal oppervlakkige beschrijving van haar genezing van haar “lesbische identiteit”  en ik vraag mij toch een beetje af waarom iemand de moeite heeft genomen dit boek, toch vrij kort na publicatie,  in het Nederlands te vertalen. Maar misschien vergis ik mij en vinden veel lezers in de Nederlandse doelgroep bijvoorbeeld de bespreking van alle zeven officiële lidmaatschapsbeloften van zo’n Amerikaanse kerk enorm interessant.

De ondertitel luidt: “Het verhaal van een hoogleraar Engels die het christelijk geloof ontdekt”. Dat had beter kunnen luiden: “Het verhaal van een hoogleraar die zich bekeert van haar lesbische identiteit en de Gereformeerde Presbyteriaanse Kerk ontdekt”.

Misschien is de Nederlandse vertaling inderdaad bedoeld als tegengeluid tegen de steeds sterker wordende “homopropaganda” in kerken. Maar dan zou mijn advies aan de uitgever zijn geweest: zoek nog maar even door naar een overtuigender boek.

 

63 gedachten over “Een onwaarschijnlijke bekering”

  1. Arme jij. Hoeveel pagina’s heb je overgeslagen?

    Zegt ze ook iets over HOE Jezus haar dan opeiste?

    Omschreven als “een auto-ongeluk”

    klinkt niet erg letterlijk, en geeft me ook niet echt een duidelijk beeld.

  2. Een ‘onwaarschijnlijke bekering’ is natuurlijk geen ‘waar-zaligmakende bekering’ (de enige weg).

    Is er niet een ex-gergemmer onder ons die een oordeel kan vellen over de bekering van deze dame?

  3. En dat haar “lesbische identiteit en cultuur en de waarden die daarbij hoorden” heel veel voor haar betekenden.

    Ik moet denken aan iemand die heel dicht bij me staat. Heeft jarenlang een relatie gehad met een vrouw, waarbij het ‘lesbisch zijn’ verbonden leek met een heel eigen cultuur. Onafhankelijkheid, feminisme, naturisme, spiritualiteit, alternatieve geneeswijzen… ik wist niet beter of het hoorde erbij. Lesbisch zijn was cynisch afgegeven op alles wat met ‘man’ te maken had, een huis dat altijd stonk naar wierook en in de zomer in je blote kont over de camping, want ‘lichamelijke vrijheid’ blablabla….

    Ze zijn alweer jaren uit elkaar. De dame in kwestie is inmiddels in de 70 en ik zie weinig meer terug van haar voormalige ‘lesbische levensstijl’. Ik geloof eigenlijk dat ze er niets meer van moet weten.

    Maar ze valt nog steeds op vrouwen. 😉

  4. Ik heb het boek trouwens nog steeds op m’n E-reader staan. Weet eigenlijk niet meer waar ik gebleven was en ook niet of ik het nog uit ga lezen. 🙂

    Wel meen ik me ter herinneren dat dat ze hele wezenlijke dingen benoemt en daar vervolgens vrij abstract bij blijft. Ze verwoord bijvoorbeeld expliciet dat het lesbisch zijn diep met haar identiteit verweven is en dat het een hele toer was om daar vanaf te komen (even in mijn woorden), maar eh.. nou, dat zegt ze dus. En dan punt.

    Hetzelfde geldt volgens mij ook een beetje voor het hele verhaal m.b.t. haar hoogleraarschap, haar intelligentie en kritische levenshouding. De titel van het boek doet vermoeden dat er uitgebreid word gereflecteerd op het hoe van de (onwaarschijnlijke!) bekering, maar ook daar blijft het volgens mij meer bij een gebeurtenissen-verslag dan dat er echt vanuit innerlijke reflectie op het proces zelf wordt ingegaan.

    Maar als dat laatste niet klopt moet @maf me maar even corrigeren. 😉

  5. @maf

    Mijn Engels is net toereikend genoeg om – met moeite – het bovenstaande filmpje te volgen, maar mijn concentratie en geduld zijn dat niet.

    Heb jij het wel bekeken? Het lijkt of je impliceert dat ze hier wel dieper op de materie ingaat. Geeft dit nog nieuw licht op de zaak of kan ik beter gewoon lekker buiten gaan spelen? 😉

  6. Gevaarlijke vrouw. Ze gaat tegen haar eigen natuur in zoals ze geschapen is door te trouwen met een man. Dat noemen we ontucht.

  7. @Boktor:

    Arme jij. Hoeveel pagina’s heb je overgeslagen?

    🙂 Geen, ik heb het uiteindelijk zelfs twee keer helemaal gelezen. Maar de tweede keer ging aanmerkelijk vlotter.

    Zegt ze ook iets over HOE Jezus haar dan opeiste?

    Ja, tijdens het zingen van een psalm. Zie vanaf 31:05. Ze verwijst daarbij subtiel naar TRIN. 😉

    Omschreven als “een auto-ongeluk”
    klinkt niet erg letterlijk, en geeft me ook niet echt een duidelijk beeld.

    Ze heeft het zelf over een “train-wreck-conversion”. Gevalletje vlotte oneliner denk ik. Om onduidelijke reden in het Nederlandse boek (en op de achterflap) vertaald met auto-ongeluk.

  8. @Bokkepoot:

    Heb jij het wel bekeken? Het lijkt of je impliceert dat ze hier wel dieper op de materie ingaat. Geeft dit nog nieuw licht op de zaak of kan ik beter gewoon lekker buiten gaan spelen?

    Hallo lieverd, jij ook al twijfel of ik het wel bekeken/gelezen heb? 😉

    Als het lukt om de vier minuten vanaf 7:00 tot 11:00 uit te zitten heb je het een en ander aan “dieper ingaan op de materie” te pakken. Ik geef toe, voor een schaamteloze en taboeloze Nederlander nogal magertjes.
    Vanaf 29:50 komt ze er ook nog eventjes op terug.

    En in de laatste halve minuut benadrukt ze dat het écht, écht waar is, haar identiteitsverandering.

  9. Ze heeft het zelf over een “train-wreck-conversion”. Gevalletje vlotte oneliner denk ik. Om onduidelijke reden in het Nederlandse boek (en op de achterflap) vertaald met auto-ongeluk

    Vroeger noemde we dit een Paulusbekering.

    ’t Zijn ook altijd dezelfde soort mensen die zo’n Paulusbekering krijgen. Ene moment ‘liberal catholic’, andere moment lesbian, volgende moment puritan. What’s next mss. borderline? What suits your resume?

    Het lijkt me dat als ze een serieus gevoel ergens bij krijgt, dit ook cognitief gaat rechtvaardigen. Seksuele gevoelens, dan wel Religieuze gevoelens, dan wel Wetenschappelijke gevoelens (schop schop tegen het zere been van een aantal) zijn natuurlijk allemaal prima te verklaren.

    Niet heel wetenschappelijk natuurlijk dit achternahobbelen van gevoelens, maar dat de Ware Warmteloze Wetenschap aan slechts een enkele eenzame entiteit is voorbehouden wisten we al.

    Ik doel natuurlijk op het eerst iets vinden van iets en vervolgens de onderbouwing erbij zoeken.

    Hier stopt mijn projectie.

  10. Inderdaad een heel onwaarschijnlijke bekering. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er ergens een draadje los moet zitten, maar ik ben geen psychiater.

    Maf noemt de uitgever niet, dat is Johannes Multimedia. Die geeft wel meer onwaarschijnlijke boeken uit, zoals die van jonge aarde creationist en samenzweringstheoricus Kent Hovind, die zelfs door creationisten ongeloofwaardig wordt gevonden (dan moet je het wel heel bont maken). Nu zit Hovind in de gevangenis, veroordeeld tot 10 jaar voor belastingontduiking en fraude. Hij is door het hof als ‘een gevaar voor de maatschappij’ betiteld. Misschien kan Johannes Multimedia Hovinds wiki als boek uitgeven – ook een onwaarschijnlijk verhaal, maar dan wel gebaseerd op feiten.

    http://en.wikipedia.org/wiki/Kent_Hovind

    Een paar jaar geleden heeft deze uitgever Moria overgenomen, bij oudere evangelische lezers vast nog wel bekend van de vele waarschuwingsboekjes tegen popmuziek, yoga, etc.

    http://www.johannes-multimedia.nl/advanced_search_result.php?keywords=moria&search=&option=search

    Alleen al vanwege deze track record kan ik geen enkel boek dat Johannes Multimedia uitgeeft erg serieus nemen.

  11. @Johan: oeps, vergeten. Maar die naam heb ik niet zien staan. Boek ligt thuis, maar mij is alleen de naam Uitgeverij de Banier opgevallen.

    Deze. http://www.debanier.nl/overig/een-onwaarschijnlijke-bekering/

    Maar inderdaad, da’s een dekmantel. 🙂
    http://www.debanier.nl/contact/over-de-banier/

    Erdee Media Groep is een professioneel uitgeefbedrijf dat zich via meerdere kanalen richt op de gereformeerde gezindte. Erdee Media Groep is een betrouwbare leverancier van verantwoord nieuws en informatie. De producten van Erdee Media Groep hebben binnen de doelgroepen een krachtig en positief imago met een zeer hoog bereik.

    Waar ik ook nog wel benieuwd naar ben is het effect van dit boek op de liturgie in de gereformeerde gezindte. Orgel de deur uit?

  12. Ojee, ik zie al waar het misgaat. Als ik op “een onwaarschijnlijke bekering” en “uitgever” google krijg ik Johannes Multimedia. Maar in de kleine lettertjes staat Erdee. Terwijl bij Amazon CBC als uitgever wordt vermeld. Verwarrend, hoor. Maar van Erdee/De Banier mag je wel betere kwaliteit verwachten.

  13. @Johan: het enige dat ik kan verzinnen is dat dit boek uit “de Amerikaanse gereformeerde gezindte” afkomstig is.

    Waarbij ik mij afvraag of het door de vertaler gebruikte woord “gereformeerd” bij het vertalen van “reformed (Presbyterian)” wel zo gelukkig is, maar daar zou @Shin misschien nog haar licht over kunnen laten schijnen. 🙂

    Ik vond de vertaling niet heel geweldig, maar daar wil ik niet over klagen gezien de volstrekt idiote fooi die zelfs vertalers van best wel goed verkopende seculiere boeken krijgen voor hun noeste arbeid.

    Of dit bij christelijke uitgevers net zo slecht geregeld is weet ik niet, maar het zou me zeer verbazen als zij wél een fatsoenlijk uurtarief zouden (kunnen) betalen….

  14. Waarom moet deze bekering onwaarschijnlijk heten? Zijn er dan ook waarschijnlijke bekeringen? De mevrouw zegt reformed te zijn, maar in die hoek wordt iedere bekering voor onwaarschijnlijk gehouden?
    Maar goed het orthodoxe publiek wil graag een bevestiging van hun eigen waarheid hebben, zeker in deze onzekere tijden en dan is een hooggeleerde seculiere lesbische en feministische dame (5x fout dus) die zich bekeerd tot het orthodoxe geloof een mooi bewijs van het eigen gelijk. Het massale afhaken van orthodoxen negeren we maar even.

  15. @mafchauffeur: Ik doelde niet op de vertaling maar op de inhoud. Zoals @dsdre zegt: het eigen gelijk bevestigd zien worden is blijkbaar belangrijker dan de geloofwaardigheid van deze opmerkelijke transformatie.

  16. @johan: snap ik, en mee eens. Vandaar ook mijn laatste alinea in het artikel. Als het er om gaat om je “homo zijn/blijven is een keuze” visie te benadrukken vind ik dit boek geen sterke keus.

  17. @mafchaufeur

    Vier minuten uitgezeten. Met ondertiteling. 🙄

    Zelfs dan kom ik moeilijk door het zwaar filosofische geleuter heen, maar ik begrijp in elk geval dat haar ‘homo-sociale voorkeur’ op een gegeven moment veranderde in ‘homo-erotische aantrekkingskracht’, een proces dat versterkt werd door ‘feministische filosofie’. Vervolgens ervoer ze het gekozen ‘verlichte pad’ als een ‘schonere’ en ‘morelere’ keuze.

    Vervolgens zegt ze – en dat is voor mij echt de genadeklap:

    Always prefering symmetrie, I believed I had found my real self.

    Alle mensen. Heeft deze dame niet gewoon een stoornisje in het autistisch spectrum? Met wat extra belasting van een te heftig IQ-overschot?

    Kind, ga lekker synchroon-zwemmen. Ook heel symmetrisch.


    @Johan

    Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er ergens een draadje los moet zitten, maar ik ben geen psychiater.

    Eerlijk, ik wilde eerder op de avond al een keer reageren met iets als ‘dat valt denk ik wel mee’, maar toen had ik het filmpje nog niet bekeken.

    Ik betwijfel ook sterk of ze nu haar ‘homoseksuele gevoelens’ onderdrukt door in een heteroseksuele relatie ‘te vluchten’. Ik denk eerder dat ze haar seksualiteit gewoon opnieuw heeft berekend. Volgens het boekje. Een ander boekje dit keer. Zoiets.

  18. Oh gut da’s waar ook, chauffeur schrijf je tegenwoordig met twee ff.

  19. @Bokkepoot: ik heb ook haar ook nog ergens horen zeggen (in een ander filmpje) dat de misvatting van aangeboren homoseksualiteit / identiteit vooral de schuld van Freud is.

    Ben benieuwd of ze nog een keertje op uitnodiging naar Nederland komt om haar boek te promoten. 🙂

  20. @maf

    Ben wel benieuwd naar die Freud-verklaring. 🙂

    Nog even: ik weet niet de precieze context van bovenstaand filmpje. Ik ga er van uit dat haar toehoorders bij voorbaat haar ideeën min of meer onderschrijven, in elk geval dat dit geen toespraak is waarin ze haar verhaal voor het eerst uitlegt of verantwoord. Afhankelijk van de context kan ik me dan voorstellen dat ze kiest voor een meer abstracte, haast poëtische benadering van haar verhaal.

    Mocht dat niet zo zijn (dus als het er inderdaad om gaat om dat ze zichzelf en haar situatie uitlegt), ben je het dan met me eens dat dat 4 minuten stukje vooral heel veel abstract geleuter bevat? Ze legt in elk geval niets uit. Van homo-sociaal naar homo-erotiek? Een schonere, morelere keuze? Je ware zelf vinden in een ‘symmetrische’ homo-relatie?

  21. @Bokkepoot: de context wordt geleverd door die lekkere kerel de vriendelijke mijnheer die de inleiding doet. En ze zetten dit zelf op internet, dus houden er volgens mij rekening mee (of zelfs hopen) dat het door “buitenstaanders” bekeken wordt.

    Die symmetrie in een lichamelijke situatie – hoe explicieter wil je het hebben?!? Ik bedoel, voor een preuts-christelijke Amerikaan is zo’n opmerking al snel voldoende om zo’n filmpje achter een 18+-muur te plaatsen. Zoiets heeft toch het risico dat de toehoorders zich daar iets bij voor gaan stellen.

    De meest intrigerende en raadselachtige zin uit het boek vind ik nog steeds de volgende:

    ”het afscheid van mijn lesbische leven was een heftige en smerige aangelegenheid. Ik bad veel – en dat doe ik nog steeds”

    Het lijkt dit hele proces wel een beetje samen te vatten. Abstract, maar toch veelzeggend.

    Op mij komt het in ieder geval zo over dat zij er dusdanig van overtuigd is geraakt dat homoseksualiteit een gruwel is voor God, dat zij alles op alles heeft gezet om dat achter zich te laten en, op momenten dat “het” weer de kop op steekt (de oude mensch), “het” krachtig de kop in te drukken met gebed en discrete counselling.

  22. @Bokkepoot: alstublieft.

    Three Unbiblical Points

    As I write and speak today, 14 years have elapsed since my queer activist days. I’m a new creature in Christ, and my testimony is still like iodine on starch. I’m sensitive to three unbiblical points of view Christian communities harbor when they address the issue of Christianity and homosexuality. Everywhere I go, I confront all three.

    1. The Freudian position. This position states same-sex attraction is a morally neutral and fixed part of the personal makeup and identity of some, that some are “gay Christians” and others are not. It’s true that temptation isn’t sin (though what you do with it may be); but that doesn’t give us biblical license to create an identity out of a temptation pattern. To do so is a recipe for disaster. This position comes directly from Sigmund Freud, who effectually replaced the soul with sexual identity as the singular defining characteristic of humanity. God wants our whole identities, not partitioned ones.

    2. The revisionist heresy. This position declares that the Bible’s witness against homosexuality, replete throughout the Old and New Testaments, results from misreadings, mistranslations, and misapplications, and that Scripture doesn’t prohibit monogamous homosexual sexual relations, thereby embracing antinomianism and affirming gay marriage.

    3. The reparative therapy heresy. This position contends a primary goal of Christianity is to resolve homosexuality through heterosexuality, thus failing to see that repentance and victory over sin are God’s gifts and failing to remember that sons and daughters of the King can be full members of Christ’s body and still struggle with sexual temptation. This heresy is a modern version of the prosperity gospel. Name it. Claim it. Pray the gay away.

    Indeed, if you only read modern (post 19th-century) texts, it would rightly seem these are three viable options, not heresies. But I beg to differ.

    Het is gewoon zonde waar afstand van moet worden genomen en dagelijks tegen moet worden gestreden. Zoiets als de doorn in het vlees van Paulus, denk ik dan maar.

    We also take heart, remembering the identity of our soul and thus rejecting the Freudian ideal that sexual identity competes with the soul. And we encourage other image-bearers to reflect the Original in knowledge, righteousness, and holiness, not in the vapid reductionism that claims image-of-God theology means he loves you just way you are, just the way your sin manifests itself.

    http://thegospelcoalition.org/article/you-are-whatand-howyou-read/

  23. Beste @maf,

    Ik begrijp dat jij als gezonde Hollandse vent bij een uitspraak als…

    Always prefering symmetrie, I believed I had found my real self.

    … allemaal wilde fantasieën krijgt. 😀

    Persoonlijk lees ik hier weinig lichamelijks in, en als je bij ‘symmetrie’ toch aan het lichamelijke moet denken, dan nog klinkt ‘het vinden van mijn ware zelf’ mij vooral heel psychologisch en filosofisch in de oren.

    Dit is wat ze zegt, even geparafraseerd in mijn eigen woorden:

    “Ik had een heteroseksuele relatie, maar ging op een gegeven moment liever om met / voelde me meer thuis bij vrouwen [kreeg dit stukje niet helemaal helder met mijn gebrekkige Engels]. Mijn homo-sociale voorkeur veranderde, versterkt door feministische filosofische ideeën, in homoseksuele aantrekkingskracht. (…) Ik ervoer het verlichte ingeslagen pad als een [cleaner] en morelere keuze. Altijd al een voorkeur hebbend voor symmetrie, geloofde ik dat ik mijn ware zelf had gevonden.”

    Sorry, maar wat is er ‘expliciet’ in dit verhaal? 🙂

    Rosaria geeft hier volgens mij duidelijk blijk van het feit dat haar homoseksuele gevoelens passen binnen een bepaalde levensovertuiging. Ze geeft er zelf een filosofisch en feministisch kader aan.

    In elk geval herken ik niets van een ‘voorliefde voor symmetrie’ waar het me aangetrokken voelen tot mannen betreft. Ik val niet op mannen omdat ik op zoek ben naar mezelf. Integendeel zou ik zeggen: ik ben net zo goed op zoek naar ‘de ander’ en heb bij mannen eerder dat gevoel dan bij vrouwen. Ik ga – heel cliché – in relaties met stellen niet zelden makkelijker om met haar dan met hem (waarbij ik nu achteraf pas begrijp dat sommige mannen daar moeite mee bleken te hebben. Had ik destijds eerlijk waar geen idéé van 🙂 ). Het is ook niet zo dat ik me bij mannen per definitie ‘meer thuis’ voel dan bij vrouwen: mijn homoseksuele aantrekkingskracht komt niet voort uit een ‘homosociale voorkeur’.

    Met andere woorden: ik vind het allemaal nogal behoorlijke bullshit. Het zegt meer over haar filosofische ideeën dan over hoe homoseksualiteit werkt. Althans, ik herken bij eerder tegenovergestelde processen en ik ervaar het als grote onzin als ze dit zou projecteren als zijnde een algemene visie op homoseksualiteit.

    ”het afscheid van mijn lesbische leven was een heftige en smerige aangelegenheid. Ik bad veel – en dat doe ik nog steeds”

    Het lijkt dit hele proces wel een beetje samen te vatten. Abstract, maar toch veelzeggend.

    Samenvatting waarvan? Wil je beweren dat ze hier verder niet op ingaat en dat het je vanuit de rest van het boek ook niet duidelijk is waar ze met ‘heftige en smerige aangelegenheid’ op doelt? Nah, dan komt dat aardig overeen met hoe ze het in het filmpje allemaal ‘uitlegt’.

    Nogmaals, is het lieve mens niet gewoon een beetje auti? Of mis ik teveel referentie en/of ben ik niet slim genoeg om ‘r te vatten? Ik heb niet het idee dat ik moeite heb met abstract denken maar in dit geval dringt het gewoon niet tot me door waar ze met al haar labeltjes naar verwijst.

  24. @maf

    Voor het verwerken van je tweede comment moet ik me eerst even moed in gaan drinken. #goedemorgen #eerstkoffie 😉

  25. @Bokkepoot:

    Samenvatting waarvan? Wil je beweren dat ze hier verder niet op ingaat en dat het je vanuit de rest van het boek ook niet duidelijk is waar ze met ‘heftige en smerige aangelegenheid’ op doelt?

    Inderdaad, daar gaat ze in het boek niet op in. Zelfs geen opmerkingen “dat zulks geen nadere toelichting behoeft”, “het ongepast is om nader op in te gaan” of “dat kan iedereen wel bedenken”. Niets, helemaal niets.

    Het zou zelfs nog een ongelukkig vertaalde zin kunnen zijn, maar dan ben ik benieuwd wat er in het Engels staat.

    Nogal wat van dergelijke degelijke conservatieve Amerikaanse christenen kennende, denk ik dat het vooral heel veel om de hete brij heendraaien is. Alles bekijken vanuit de Schrift en analyseren waarom anderen (andere christenen, niet-christenen) de plank misslaan. De titel van het boek is “The secret thoughts of an unlikely convert”. Dat beloofde veel, maar veel blijft geheim. Dat is op zich haar goed recht (privacy en zo, en haar kinderen lezen dat boek ooit ook, stel je voor) maar zet het dan niet op de kaft.

    En ik denk dat het, behalve preutsheid, haar ook niet echt boeit om homoseksualiteit uit te leggen. Het is zonde, klaar, punt, uit.

    Bij nader inzien had het boek beter “Een krampachtige bekering” kunnen heten. 🙂

  26. @Bokkepoot: o sorry, nu zadel ik je op met een derde comment terwijl je nummer twee nog moet verteren. 😉

  27. @maf

    Interessant.

    but that doesn’t give us biblical license to create an identity out of a temptation pattern.

    Nope. But maybe there’s biblical license to create a tempation pattern out of an identity? 🙂

    Je projecteert, lieve schat. Jij ziet je ‘lesbische identiteit’ als een ‘levenstijl’, je was notabene LGBT-activiste. Natuurlijk is er een hele cultuur ontstaan rondom ‘de homo-gemeenschap’. Dat bestempel jij nu als ‘identiteit’. Maar dat is alleen maar de uiterlijke, gecultiveerde vorm, een soort van ‘groep-identiteit’. Maar dat zegt niets over je eigen, oorspronkelijke identiteit.

    This position comes directly from Sigmund Freud, who effectually replaced the soul with sexual identity as the singular defining characteristic of humanity.

    Mwah. Ik ken (de ideeën van) Freud niet genoeg maar ik zou zeggen dat hij hier toch een punt heeft. Misschien zou ik hier niet het woord ‘singular’ gebruiken, maar toch wel iets met ‘voornaamste’. Het klinkt heel vroom om daar op af te geven, en seksualiteit terug te brengen tot het privéspel in de slaapkamer, maar ik denk dat de meeste relationele en sociale processen iets heel anders laten zien.

    Even een slag om de arm: ik reageer op wat ik denk te begrijpen. Mocht ik nu hele afschuwelijke dingen zeggen kan het natuurlijk ook nog zo zijn dat Rosaria, Freud en ik flink langs elkaar heen lullen. 😉

  28. @maf

    Nogal wat van dergelijke degelijke conservatieve Amerikaanse christenen kennende, denk ik dat het vooral heel veel om de hete brij heendraaien is. (…) En ik denk dat het, behalve preutsheid, haar ook niet echt boeit om homoseksualiteit uit te leggen. Het is zonde, klaar, punt, uit.

    Dat is vreemd, gezien haar achtergrond. In het filmpje komt het op mij ook meer over als onvermogen om in haar communicatie onder de abstracte bovenlaag uit te komen en zich te verplaatsen in de toehoorder / lezer. Ze vat haar (best heel wezenlijke) doorgemaakte processen samen in compacte verwijzers en lijkt er van uit te gaan dat de toehoorder meekomt in hetgeen waarnaar verwezen wordt. Ik denk niet zo snel aan het draaien om een hete brij of het praten in bedekte termen van een preutse conservatieveling. Maar ik kan me helemaal vergissen.

    Goed, dit is natuurlijk ook allemaal speculatief geleuter en het doet er ook helemaal niet toe, maar in elk geval kan ik me zo voorstellen dat ze zelf wel degelijk de overtuiging heeft dat ze aan de titel van het boek tegemoet komt. 🙂

  29. @Bokkepoot:

    Ze vat haar (best heel wezenlijke) doorgemaakte processen samen in compacte verwijzers en lijkt er van uit te gaan dat de toehoorder meekomt in hetgeen waarnaar verwezen wordt.

    Dat zie ik ook, maar ik betwijfel of dat onvermogen is in de zin van “niet in staat zijn”. Ik neig toch naar de brij en de Amerikaanse preutsheid. De vraag- en antwoord sessie ná haar toespraak is ook een aaneenrijgen van bedekte termen.

    Bijvoorbeeld hoe de mevrouw (niet in beeld) op 1:06:10 een vraag stelt over hoe om te gaan met tieners die “may or may not be entertaining same-sex attraction”. En sommigen “are……perhaps……..considering that direction”. Heel moeizaam allemaal.

    Butterfields antwoord op de vraag is er eentje die een apart artikel op DS verdient. 🙂

    “Bottom line” lijkt te zijn: je aangetrokken voelen tot iemand van hetzelfde geslacht is zonde, en zonde is nu eenmaal misleidend. Maar wel iets waar je succesvol tegen kunt vechten.

    Dat lijkt een praktische uitwerking van Butterfields uitspraak op 1:24:02. “One of the things I love about Reformed theology is that it simplifies some complex things”.

    En ik maar denken dat dit een van de belangrijkste kenmerken is van Evangelische theologie. 😉

  30. @maf

    En ik maar denken dat dit een van de belangrijkste kenmerken is van Evangelische theologie. 😉

    lol 🙂

    De vraag- en antwoord sessie ná haar toespraak is ook een aaneenrijgen van bedekte termen.

    Het komt inderdaad aardig… eh… ‘christelijk’ over allemaal. Maar ze zitten natuurlijk ook in een kerk, begrijp ik nu. 😉


    Overigens lijkt haar boek wel het gewenste effect te hebben.

    I bumped up against this recently when a local pastor invited me to attend a lecture by Rosaria Butterfield. Ever since her story was featured in Christianity Today nearly a year ago, Butterfield has become something of a celebrity within the conservative evangelical world, and every time I’m in conversation with someone about the potential dangers of “conversion therapy” (which seeks to change a person’s sexual orientation through counseling and prayer), her name invariably comes up. “Rosaria is proof that gay people can change!” they say. “If she can change, anyone can!”

    (…) But the story appeared over and over again in my Facebook feed, as Christians used it as an example of what it means to convert to Christianity and as definitive proof that all gay people can change their sexual orientation if they just want to badly enough.

    http://rachelheldevans.com/blog/single-story-evangelicalism-homosexuality-butterfield-

    Terwijl volgens anderen het juist Rosaria zelf is die deze gedachte bestrijdt.

    As a point of clarification Rosaria Butterfield at least would be completely against her story being projected onto all of the gay community or even the whole of gay christian community. While she does say that she’s no longer gay (and advocates that one cannot believe in the inerrancy of Scripture whislt saying it supports gay romantic relationships which you can agree with or disagree with) she’s also clear to say that “becoming straight” should not be the goal of any Christian who finds themselves attracted to members of the same sex. Holiness is the goal and that may or may not include “becoming straight.” (…) She’s even been clear to say on several occasions (her book included) that her story is NOT to be projected on others or used as a poster child for gay conversion therapy (something she actually does not support but actually decries). Yet still people do these very things.

    http://rachelheldevans.com/blog/single-story-evangelicalism-homosexuality-butterfield-#comment-1108474291

    Ik blijf het wel vreemd vinden dat ze nergens écht inhoudelijk ingaat op wat de ‘conversion’ nou daadwerkelijk inhield. Een volledige conversion (van uitsluitend homoseksueel naar uitsluitend heteroseksueel, dus niet een verschuiving binnen het min of meer biseksuele spectrum) lijkt me namelijk even wonderlijk als het op gebed ondergaan van een geslachtsverandering zonder dat er een chirurg aan te pas komt (om maar even binnen LGBT-termen te blijven 😉 )

    Of durft ze zelf niet te kijken naar wat er werkelijk van binnen plaats vond onder de uiterlijke keuzes die ze maakte?

    Ik vind het maar een apart verhaal.
    Maar die conclusie had ik geloof ik al getrokken. 🙂

  31. @Bokkepoot:

    Ik blijf het wel vreemd vinden dat ze nergens écht inhoudelijk ingaat op wat de ‘conversion’ nou daadwerkelijk inhield. Een volledige conversion (van uitsluitend homoseksueel naar uitsluitend heteroseksueel, dus niet een verschuiving binnen het min of meer biseksuele spectrum) lijkt me namelijk even wonderlijk

    Homofoob!!! 😉

    Homosexuality is a sin, but so is homophobia. Homophobia is irrational fear of a whole people group, failing to see in that group God’s image diminished but not extinguished by sin, and that God’s elect people linger there, snared by their own design and awaiting gospel grace. Biding time. Think about that. Waiting like the caterpillar that spawned today’s butterfly. God has set apart a people from before the foundation of the world to receive his grace, and they are waiting for you in every nation and people group. It is an act of homophobia to believe that people in the LGBT community are either too sinful to respond to God’s call on their life, or to believe that people in the LGBT community have a fixed nature that will never, by the blustering, unfounded, and uncharitable declarations of secular psychology, change by the power of the gospel.

    The only fixed feature of the human constitution or badge of personal identity is the soul; imprint of God to us, it will journey from life to death to life and will last forever, permanently, for eternity in heaven or hell.

    http://www.desiringgod.org/blog/posts/doma-and-the-rock

  32. @maf

    Geweldig. Dus ik ben homofoob als ik denk dat een ‘100% homo’ geen ‘100% hetero’ kan worden? Wat doe ik die arme homo’s toch aan he, dat ik ze de mogelijkheid en hoop ontneem om vanuit hun ‘onwrikbare natuur’ van seksuele geaardheid gerichtheid te veranderen. 🙂

    Ze maakt er een stropop van. Seksualiteit is een smeltkroes van allerlei fysiologische en psychologische factoren en geen zinnig mens die zal beweren dat dat een ‘gefixeerd’, onveranderlijk gebeuren is.

    Wat we inmiddels wel weten is dat je via de juiste therapie of het ultieme gebed van een homo geen hetero kunt maken. Nou ja, op 0,1% na dan, volgens ex-Exodus International.

    Dat Bokkepoot een heel enkele keer wel eens z’n nek omdraait als er een lekker wijf schone jonkvrouw voorbij loopt heeft daar verder niet zoveel mee te maken. 😉

  33. blustering, unfounded, and uncharitable declarations of secular psychology

    Toe maar.

  34. @Bokkepoot/Caterpillar:

    geen zinnig mens die zal beweren dat dat een ‘gefixeerd’, onveranderlijk gebeuren is

    Dat zou ik niet zo stellig durven beweren, dat er geen zinnige mensen zijn die dat tóch beweren…. 😉 #coc

    Ik zal het vanavond nog even opzoeken in haar boek, maar volgens mij heeft ze het wel degelijk over “genezing”. Maar ook dat het geen 100% done deal is: “ik ben deze weg met hulp van anderen gegaan. Alleen op die manier kun je die weg gaan en ik ga deze weg nog steeds met hulp van anderen“.

    Kennelijk dreigt er toch gevaar voor een terugval in de zonde?
    Kijk, daar had ik nou graag van gezien dat ze daar minder abstract over schrijft en praat. In plaats van al die pagina’s over de eredienst en psalmen zonder muziek.

  35. @maf

    Ik had het ook over zinnige mensen. Mensen die verder kijken dan hun agenda>/strike> neus lang is. #coc
    .

  36. @maf

    Alleen op die manier kun je die weg gaan en ik ga deze weg nog steeds met hulp van anderen“.

    Precies. Next.

  37. @Bokkepoot:

    Dat Bokkepoot een heel enkele keer wel eens z’n nek omdraait als er een lekker wijf schone jonkvrouw voorbij loopt heeft daar verder niet zoveel mee te maken

    Zoiets bedoel je? 🙂

  38. @maf

    Nog ff:

    Dat van dat COC was natuurlijk niet helemaal serieus, maar ik ben me wel bewust (lees= irriteer me soms mateloos aan) de nogal ‘gefixeerde’ en overgevoelige manier waarop er vanuit de media (en ook vanuit het COC) met dit onderwerp wordt omgegaan. Weinig ruimte voor nuance, maar vooral weinig ruimte voor een meer relaxte houding hierin.

    Ik denk dat de kern van iemands geaardheid inderdaad redelijk vast ligt. Maar hoe die ‘kern’ in het leven verder uitwerkt is denk ik wel een flexibel gebeuren. In die zin denk ik wel dat je seksuele voorkeur (ik gebruik nu even bewust het woord ‘voorkeur’) zowel met nature, als met nurture te maken heeft.

    Maar ik geloof dus ook absoluut niet in strikte ‘homo’ of ‘hetero’ vakjes. Ik denk dat iedereen ergens op de lijn zit tussen ‘100% homo’ en ‘100% hetero’ en dat daar best enige flexibiliteit in mogelijk is. Ook weer afhankelijk van de persoon, want de één is nu eenmaal flexibeler ingesteld dan de ander. Maar er zitten wel grenzen aan die flexibiliteit, en die grenzen liggen denk ik wel weer aardig vast. In die zin – en dat bedoelde ik dus – zul je van een 100% homo geen 100% hetero kunnen maken.

    Overigens lijkt hierin sowieso een verschil te zijn tussen mannen en vrouwen (even generaliserend). Bij vrouwen schijnt het wel eens voor te kunnen komen dat ze na jaren van koffiedrinken opeens met andere ogen naar hun buurvrouw gaan kijken. Bij hetero-mannen gebeurt dat aanzienlijk minder snel. Althans, richting de buurman. 🙂


    Ik denk dat de meeste mensen die een beetje willen nadenken het hier in grote lijnen wel mee eens zijn. Dat het #coc het hier volgens jou niet mee eens zou zijn komt omdat deze vaak reageren vanuit de geslagen-hond-positie. Alles is krampachtig gericht op emancipatie en gelijkheid, dat is hun agenda. Dit gaat ten koste van nuchter redeneren en vooral ook van een stuk eerlijkheid en relativeringsvermogen.

    Denk ik.

  39. @maf

    Zoals ik al zei is die ‘flexibiliteit’ relatief. Je kunt aan een 100% appelboom best 100% peren hangen, maar daar wordt het nog geen 100% perenboom van. Ook niet als het heel hard ‘ik ben een perenboom ik ben een perenboom!’ roept. 🙂

  40. @Bokkepoot: die perenboom in dat filmpje – dat is een soort Monty Python, toch???

    Toch?

  41. @Bokkepoot: hebbes. Pagina 47:

    Genezing is het werk van God en het maakt verschil hoe wij ons naar Hem opstellen. Als we berouw hebben, hoort Hij ons. Geloof ik dat ik genezen ben? Ja, ik kan het aan mijn leven zien. Eerst was mijn leven zwart-wit, maar nu is het kleurrijk. Eerst herkende ik me niet in de wereld. Nu herken ik mezelf niet meer in mijn lesbische leven.
    Dr. Maureen Vanterpool, een collega van Geneva College, zei onlangs tegen mij dat lesbisch zijn een kwestie is van identiteitsverwarring. Dat is een boeiend en belangrijk gedachtemodel voor mij geworden. Al ben ik niet lesbisch meer, een zondaar ben ik nog wel. Ik ben gered, maar nog wel gevallen. En zonde blijft zonde. Ik geloof dat de Heere meer verdriet heeft van de zonden die ik nu bega dan over de zonden uit mijn oude, lesbische leven. Maar hoe genas de Heere mij? Zoals Hij altijd geneest: het Woord van God moest in mijn hart groter worden dan ikzelf was. Mijn natuurlijke neiging was om me te verzetten, dus verzette ik me instinctief. Gods mensen stonden om me heen. Niet om me te manipuleren. Niet om me te pesten. Maar om me lief te hebben en naar me te luisteren en over me te waken en voor me te bidden. En uiteindelijk verzette ik me niet meer, maar gaf ik me over.

  42. @maf
    Wat een vriendelijke man, die Bryan Fischer. 🙂
    Wie heeft er nu een agenda? 😕


    @Bokkepoot: die perenboom in dat filmpje – dat is een soort Monty Python, toch???

    Ik ging er in eerste instantie ook volledig van uit dat het satire was. Ik vond het aardig shocking toen het na een tijdje tot me door drong dat zowel de beste man als ook het label waar het filmpje onder valt uiterst serieus opgevat dienen te worden. Hetzelfde geldt voor de getuigenissen onder het filmpje. 😐

    Overigens zijn er wel meer mensen met vragen. Zodra ik in Google ‘Adam Hood e’ intyp, maakt Google het zelf af met ‘Adam Hood ex-gay wife’.

    Blijkbaar ben ik niet de enige die nieuwsgierig is naar hoe het vandaag de dag met zijn vrouw gaat (klikken op eigen risico). :-/

  43. Overigens moet mevrouw Butterfield niet denken dat ze uniek is.
    In Nederland komt dit eveneens voor.

    Vanaf 13:00 wordt het interessant, vanaf 18:00 bijzonder, vanaf 21:00 verbijsterend en vanaf 23:00 grijp je naar de fles. 😉

    Naar zijn zeggen heeft de Heilige Geest “alle registers open getrokken”.

    (Let trouwens niet op de interviewer. Die weet er niet altijd raad mee)

    Maar het is echt indrukwekkend. Verkering met een vrouw terwijl je nog homoseksuele gevoelens hebt, in het vertrouwen dat het goed gaat komen. En inderdaad, na vier maanden verkering voor het eerst gevoelens voor je vriendin (25:42).

  44. @maf
    Hebbes wat? Je bedoelt dat ze hier eindelijk – met inzichtelijke praktijkvoorbeelden – uit de doeken doet hoe haar lesbische gevoelens veranderden in heteroseksuele gevoelens? 🙂

  45. @Bokkepoot: sorry. Het is of het tijdstip, of bovennatuurlijk.
    Het is nummer 5 (op datum van toevoeging) van boven.

    Truste.

  46. @maf
    Ik ga het ‘filmpje’ morgen nog wel even bekijken.

    Zat net nog wel even te denken aan een gesprek wat ik had met mijn vader. Hij had ooit Johan van der Sluis ontmoet (een persoon die mijn vader nog steeds aandraagt als ‘referentie’ om mijn ‘keuzes’ t.o.v. mijn homoseksualiteit nog eens in overweging te nemen), en hem in een persoonlijk gesprek gevraagd of hij nog worstelde met homoseksuele gevoelens. Ik weet het antwoord niet meer precies, maar ik meen dat het antwoord ‘nee’ was. Waar hij echter nog wel mee worstelde was soms het gevoel ‘geen echte man’ te zijn.

    Waarop mijn vader tegen mij zei: “Nou ja, je kon ook wel aan hem zien dat ‘ie… dat ‘ie… nou ja, dat ‘ie…eh….”
    “Dat ‘ie nog gewoon homo was, pap?”

    Nee, dat zag ik toch verkeerd. 🙂

  47. @mafchauffeur
    Wonderlijk verhaal. Op zich komt hij me oprecht over. Hij blijft er redelijk ontspannen onder en lijkt zelf wel echt te geloven in zijn eigen verhaal.

    Met dat hele ‘nieuwe schepping’ gedeelte kan ik niet zo veel. Fijn dat hij van binnen een nieuwe identiteit heeft gekregen ‘in Christus’, maar ik denk dat zo’n vrouw het ook wel fijn zal vinden als ze niet met een halve nicht zit opgescheept. *iets mompelt over een nieuwe perenboom-in-Christus waar op het oog nog steeds appels aan groeien*

    Ik hoop voor haar dat de huwelijksnacht er in elk geval niet zo heeft uitgezien (vanaf 6:00). :-/

    Wat ik nog mis is de eenvoudige vraag in hoeverre hij zich nog aangetrokken voelt tot mannen. Het lijkt me dat hij daar best eerlijk antwoord op zou geven, maar de vraag wordt nergens gesteld. Het enige wat telt is dat hij ‘gevoelens heeft’ voor zijn vrouw.


    Overigens: wat een geweldige interviewer inderdaad. 🙂

  48. @Bokkepoot: zie je wel, nu doe jij het ook. Een beetje puriteins-abstract zitten linken. 😉

    Je kunt ook gewoon opschrijven dat deze bekeerde homo tijdens zijn eerste huwelijksnacht op het moment van ejaculatie uit alle macht schreeuwde: Jééééézuuuusss!!! Uit blijdschap, uiteraard.

    En opluchting dat de genezing compleet was, neem ik aan.

  49. Wat ik nog mis is de eenvoudige vraag in hoeverre hij zich nog aangetrokken voelt tot mannen. Het lijkt me dat hij daar best eerlijk antwoord op zou geven, maar de vraag wordt nergens gesteld. Het enige wat telt is dat hij ‘gevoelens heeft’ voor zijn vrouw.

    Ik heb het vermoeden dat dit, net als ik vermoed bij Rosaria Butterfield, valt in de categorie “dagelijks je kruis op je nemen”. Of wellicht: de doorn in het vlees.

    – “toen Christus me de kracht gaf om Hem te volgen, had ik niet meteen het gevoel dat ik geen lesbienne meer was”;
    -”het afscheid van mijn lesbische leven was een heftige en smerige aangelegenheid. Ik bad veel – en dat doe ik nog steeds”;
    -”je bekeert je niet in één keer van een zonde die zo verweven is met je identiteit”;
    -”ik ben deze weg met hulp van anderen gegaan. Alleen op die manier kun je die weg gaan en ik ga deze weg nog steeds met hulp van anderen”.

    Ik ben eigenlijk wel benieuwd of ze nog eens naar Nederland komt voor een signeersessie. Ook al is het waarschijnlijk voor alle betrokkenen beter van niet.

  50. @maf

    Je kunt ook gewoon opschrijven dat deze bekeerde homo tijdens zijn eerste huwelijksnacht op het moment van ejaculatie uit alle macht schreeuwde: Jééééézuuuusss!!!

    Ja, maar dát wilde ik nou juist niet weten*. 😮
    Dus hou ik het er maar gewoon op dat hij, na consummatie van het huwelijk, opgelucht is voorgegaan in blijmoedig dankgebed.


    *Eén van de reacties op Youtube: “My favorite part is that even when having sex with a woman, he STILL screams out a man’s name.”

  51. “My favorite part is that even when having sex with a woman, he STILL screams out a man’s name.”

    LOL 🙂

  52. Over onwaarschijnlijke bekeringen gesproken.

    De voormalig bokslegende Frank Maloney, manager van Lennox Lewis en kandidaat voor de Britse partij UKIP, is als transgender uit de kast gekomen. Dat deed ze als Kelly Maloney in een interview met de Sunday Mirror.

    (…)

    In 2010 zorgde de UKIP-kandidaat voor de nodige reuring door zich openlijk tegen openstelling van het huwelijk uit te spreken en onlangs nog door te zeggen dat hij ver weg zou blijven van Pride parades. Ook ze hij ooit tegen de BBC dat hij niet wilde kandideren voor de Londonse wijk Camden, omdat er ‘te veel homo’s’ wonen.

    http://gay.blog.nl/sport-gezondheid/2014/08/10/bokslegende-frank-maloney-uit-de-kast-als-transgender

    Van homofobe bokslegende naar lesbische transgender. 🙂

  53. Doet me denken aan die PVV’er die een tijdje terug bekeerd werd tot de Islam.
    Niet dat het me nog echt verbaasd, ik heb veel zeer onwaarschijnlijke veranderingen van levensovertuiging gezien, van het ene uiterste naar het andere en niet altijd in de richting die meer voor de hand ligt.

  54. @Dries

    😯 !?

    Doet me denken aan die PVV’er die een tijdje terug bekeerd werd tot de Islam.

    Ok ok, jij wint! 😀

  55. Ook mannen kunnen los komen van hun homoseksuele levensstijl.
    (Het luisteren naar muziek van Hillsong strekt hierbij tot aanbeveling)

    William struggled for a while. But one day while driving to work he began to sob while listening to the song “You Are Holy” on a Hillsong recording:

    Here in Your courts /

    where I’m close to Your throne /

    I’ve found where I belong.

    “In that moment, I made the decision to break up with my partner,” William says. “I decided I would not yield any longer to my sexual passions, and I acknowledged that God had a calling on my life. I had walked away from that calling. I had been living for myself, and that life had left me empty. I begged God to lead me away from my own derailed life of bad choices and back to Him.”

    William’s deliverance didn’t come overnight. His journey was slow, but God proved to be patient. A breakthrough came three years later when William worked up the courage to leave his network of friends in Tampa and isolate himself for a while. During that time, he asked God to help him break free from his porn addiction.

    “I was addicted to internet porn for years, even for some time prior to me diving into the gay lifestyle,” admits William. “Today I am completely free of that addiction. I no longer search the internet for the videos and photos of naked men that at one time gripped and fed me. I have no desire for that any longer. I have been free of that addition for more than a year now.”

    William did not find his freedom alone. He called a local Tampa ministry, New Hearts Outreach, and spilled his guts to a man who understood his struggle. He joined a support group, enrolled in counseling, and started spending time with God every day. Today he no longer identifies himself as gay. He traded his old life for a new one—in Christ.

    http://www.charismanews.com/opinion/45105-once-gay-always-gay-not-necessarily

  56. Goh jongens, wat heb ik toch opeens een enórme zin een groot stuk anti-homotaart! 🙂


    Ik vond het ook erg lastig om mijn pornoverslaving te combineren met mijn homoseksuele levensstijl. Dus toen heb ik mijn pornoverslaving maar laten vallen.

    Je kan niet alles hebben.

Reacties zijn gesloten.